- PHLEGETHON
- PHLEGETHONfluv. infernalis flammis aestuantibus rapidus, ab urendo sic dictus; quam etymologiam poetae passim innuunt. Auctor Culicis,Nec timuit Phlegethonta furentem ardentibus undis.Silius, l. 13. v. 564.——— Exundantibus uritRipas saevus aquis Plegethon.Idem ibidem, v. 836.Ardenti Phlegethonte natas fornacibus atris.Statius, Theb. l. 4. v. 523.Fumidus atra vadis Phlegethon incendia volvit.Seneca, in Thyeste, Actu. 5. v. 1018.Phlegethon arenas igneus totas agens.Virg. Aen. l. 6, v. 550.Quae rapidus flammis ambit torrentibus amnis.Tartareus Phlegethon, torquetque sonantia saxa.Hinc Phlegethonteus. Claudian. l. 1. de Raptu, v. 88.Et Phlegethonteae requierunt murmura ripae.Et Phlegethontis. Ovid. Met. l. 5. v. 544.—— Sparsumque caput Phlegethontide lymphâ.Nic. Lloydius.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.